Nöbetçi Eczaneler
ÖĞLEN SONRASININ ŞARKISI
Baudaleire.
Gözleri alımlı, güzel büyücüm
Hınzır kirpiklerin, sana meleğe
Hiç de benzemeyen bir hal verse de,
Uçarı sevgilim, uçarı gülüm,
Dehşetle tutkunu olduğum kadın
Nasıl rahip tapıyorsa putuna
Bende öyle sofu, tapmışım sana.
Çöl ve orman kokuyor sert saçların,
Başın sanki bir giz ve bir bilmece
Günnük buhurdanı donanır gibi
Kokular dolanır, gezer tenini
Su Perisi, karanlık, sıcak ece,
Akşam kadar çekicisin, güzelsin.
Oy; en keskin içkiler, sert şaraplar
Baş döndüremez tembelliğin kadar,
Okşayışınla ölüyüm diriltirsin!
Çıldırıyor kalçaların, sevdalı
Göğüslerine ve tatlı sırtına,
O bitkin ve baygın tavırlarınla
Hayran bırakıyorsun yastıkları.
Dindirmek için gizemli öfkeni,
Donuk, ciddi halini hiç bozmadan
Bol bol öpücükler sunarsın bazen,
Bol bol öper ve ısırırsın beni;
Esmerim beni parça parça yiyorsun
Esirgemeyip alaycı sözünü,
Sonra, o ay gibi tatlı gözünü
Yüreğimin üstüne koyuyorsun.
Büyük kıvılcımı seriyorum ben
Altına o atlas çoraplarının,
O sevimli, ipek ayaklarının
Altına dehamı seriyorum ben.
Sensin yanan ışığım, sensin rengim,
Ruhum yalnız seninle bulur şifa!
Sen, ey kızgın, sen, ey sıcak patlama
Şu kara Sibirya’m içimde benim!
KADIN BACAKLARI.
Necip Fazıl
Her kadının bastığı yerde sanki kalbim var,
Kalbim ki vahşi bir zevk alır ezilişinden.
Ömrümüzün geçtiği yolda, bana sorsalar,
Gidiyorum bir kadın bacağının peşinden.
Bir kadının içinden ağlayışı, gülüşü,
Gözlerinden ziyade bacaklarına yakın
Bir lisandır onların, duruşu, bükülüşü,
Kadınlar! Onlar varken konuşmayınız sakın.
İnce sütunlardaki ilahi güzelliğe
Bacakların ruhudur şekil veren, diyorum,
Bacakları bir kalın örtüde saklı diye,
Mermerde kalbi çarpan Venüs’ü sevmiyorum.
Boynuma doladığım güzel putu görseler,
İnsanlar öğrenirdi neye tapacağını.
Kör olsa da açılır gözüm, ona sürseler
İsa’nın eli diye, bir kadın bacağını…
3.Dönem kemâle ulaşma gayreti:
Bu merhalesinde bu şiiri kabullenmediğini söyleyen Necip Fazıl KISAKÜREK bu şiiri neden kabullenmediğini Hücum ve Polemik adlı 4. eserinde şu satırlarla dile getirmektedir. “Benim geçmişim çöplüktür. Çöplüğü de kediler ve köpekler karıştırır.” Şiir ve sözün gücü bakımından mükemmel denilebilecek şiirlerdir aslında bu dönem şiirleri. Ancak artık Necip Fazıl hayatına başka bir anlam ve mâna katmıştır. Bir fikir ve ülkü adamıdır. Mürşid ve müridlik yolunda adımlar atmaktadır. Türk-İslam fikir hayatını etkileyen ve yön veren merhaledir bu dönem. Kemâle erme yolunda olmaktır bu gayret ve bence takdire şayandır. Türkiye büyük bir Fikir ve İrfan adamı kazanmış, ancak çok güçlü ifadeleri olabilecek bir şairini kaybetmiştir. Üstad Necip Fazıl şiire verebileceği emeğini azaltmıştır. Beklenene hitaben yazılmış ve yazılacak olduğunu iddia ettiğim, en güzel şiir ile üstada rahmet diliyorum:
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar,
Ne de şeytan bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
Necip Fazıl Kısakürek
YORUMLAR